De Zijderoute per Motor

That's all Folks!

That’s All Folks!

Vier maanden lang mochten wij jullie tot de lezers van deze blog rekenen. Frank en ik willen jullie oprecht bedanken voor zoveel aandacht en zeker ook voor de reacties die we van jullie mochten lezen. In het begin hebben we nog een poging gedaan om die te beantwoorden, maar dat gaven we al snel op, omdat we dan op den duur niet eens meer de tijd zouden hebben gehad om […]

That’s All Folks! Lees meer »

Chingis Khaan stambeeld Ulaanbaatar

Waar de Tent van Dzjengis Khan ooit Stond

Nu ons werk in Bajanhongor erop zit, is het tijd om in de richting van ons eindpunt te reizen: Ulaanbaatar. Dat doen we via een tussenstop in Karakorum, waar we overnachten in een hostel dat ons is aangeraden door Jan, één van de lezers van onze blog. Goeie tip, merci Jan. Onderweg is er weer van alles te zien, onder meer twee steppearenden (Aquila nipalensis), hoog in de lucht, en

Waar de Tent van Dzjengis Khan ooit Stond Lees meer »

Het arendfestival aan het Tolbomeer

Het Arendenfestival aan het Tolbomeer

Het Tolbomeer ligt op amper 45 km van Ölgi en het is hier dat de arendjagers uit de regio half september nu al 23 jaar verzamelen om zich te meten met elkaar. Eind september is er het internationaal bekende en meest vermaarde arendenfestival in Ölgi zelf, waar tegenwoordig half de wereld zich aan komt vergapen. Maar hier aan de oevers van het Tolbomeer is het nog veel kleinschaliger, al zijn

Het Arendenfestival aan het Tolbomeer Lees meer »

Baybolat en Baha en hun jongere arend

Op Stap met een Arendjager

Als Sint-Pieter mij ooit aan de hemelpoort vraagt wat ik in mijn leven zoal heb uitgevreten, dan zal ik zeggen: “Piet, ik reed ooit eens 18.000 km met een motorfiets tot in Mongolië om er een man te ontmoeten die bij zijn tent een arend hield. En samen met die man en zijn arend ben ik te paard gaan jagen op vossen.” Over de kale bergen van West-Mongolië galoppeert een

Op Stap met een Arendjager Lees meer »

Welcome to Mongolia

In Mongolië

Bij elke grensovergang met Rusland is er bij de reiziger toch altijd een zekere onrust. Maar aan de grens van Rusland en Mongolië is dat voor niks nodig. We worden vriendelijk en in het Engels te woord gestaan door de immigratiepolitie en door de douane. Onze bagage openen is niet nodig. “Heb je wapens bij”, vraagt de douanier. “Drugs?” “Alleen een fles wodka”, zeg ik. Hij lacht en zegt dat

In Mongolië Lees meer »

Einde van de Wereld

Eind-van-de-Wereldgevoel

Alleen al aan de naam kan je horen dat dit een verafgelegen plek is: Ongoeday. Dan weet je dat je niet meer in Russisch invloedsgebied bent, maar terug bij onze vrienden, de Kazachen. Dat blijkt ook zo: na een hele dag bochten pakken over een vlekkeloze asfaltweg in de Russische Altai, arriveren we met slecht weer in Ongoeday. Hier zijn de Europese aangezichten weer verdwenen en zijn de oosterse gezichten

Eind-van-de-Wereldgevoel Lees meer »

Kotsj Agatsj

Cruisen door Siberië

Onze laatste avond in Semey dineren we in The Loft. Mocht u ooit eens in Semey verzeilen, ga dan eten in The Loft. Prima service en uitstekende keuken. En doe de groeten aan een vrouwelijke kelner die Aka heet.  Bij het buiten rijden van Semey kruisen we de Irtysj Rivier en vanaf dan gaat het over goede wegen naar de grens met Rusland. Niet ver buiten de stad passeren we

Cruisen door Siberië Lees meer »

Memorial of Glory Almaty

Van Winkelstad Almaty naar Atoomstad Semey

Bijna 2,2 miljoen mensen leven in Almaty, de grootste stad van Kazachstan. We rijden de stad binnen, nadat we ons een uur lang door een file hebben geworsteld, als gevolg van een ongeval. De grensovergang van Kirgizië naar Kazachstan was een routineklus. In de Kirgizische hoofdstad Bishkek, waar we een dag en een nacht logeerden, hadden we de douanier die ons bovenop de Kyzyl Art Pass aan de grens van

Van Winkelstad Almaty naar Atoomstad Semey Lees meer »

Scroll naar boven